Zichtbaar zijn, is dat spannend?
Afgelopen week had ik een ontmoeting met een collega ondernemer over mijn start als zelfstandig ondernemer. Er komt veel bij kijken en klanten komen niet aanwaaien. De uitdaging is zowel on- als offline zichtbaar te zijn en potentiële klanten te prikkelen. Een collega coach omschreef dit proces eens als het verspreiden van “de geur van speculaas”, potentiële klanten lekker maken. Op dit moment onderneem ik verschillende stappen om mijn zichtbaarheid te vergroten, “de geur van speculaas” te verspreiden. Zo ben ik aan het netwerken, heb visitekaartjes laten drukken en een website gebouwd (als je dit leest heb je die inmiddels gevonden).
Als één van de mogelijke opties om mijn online zichtbaarheid verder te vergroten benoemde mijn collega ondernemer, het posten van korte video’s op één of verschillende socials. Ik kreeg het direct benauwd bij zijn suggestie want hoewel dit de meest letterlijke manier van zichtbaarheid is, krijg ik al rode vlekken bij het idee in beeld te komen. Foto’s zijn altijd al een dingetje, laat staan een videopost. En toch…… Het idee laat me niet los.
Als klant van mijn coachpraktijk ga je contact aan met mij, de mens Nicole. Met wie ik ben, waar ik voor sta en waarom, het gevoel wat je bij me hebt en belangrijker nog het gevoel of ik iets voor jou e/o je bedrijf kan betekenen. Veel daarvan kan ik op mijn website beschrijven echter dat is tekst. Hoewel er foto’s van o.a. mij op de website staan is het m.n. de tekst die een weergave geeft van wie ik ben en wellicht een beeld of een gevoel oproept. Er is echter geen sprake van contact en of het de geur van speculaas verspreidt?? Dat was wel het doel. Biedt een video daartoe meer mogelijkheden?? Ook dan is er nog geen sprake van contact. De beelden laten mij zien over de context van de post en ja wellicht is er minder ruimte zelf een beeld te vormen, in te vullen wie ik ben.
Binnen verschillende netwerk organisaties heb ik al kunnen oefenen in het pitchen over wie ik ben en wat ik doe. Collega ondernemers zien me, horen me, krijgen een gevoel daarbij. Dit heeft me al menig waardevolle ontmoeting opgeleverd. Is dit dan wat ik in beeld moet brengen??
Je ziet het wel, de raderen draaien. En toch…. Bovenstaande is “hoofd”, een verstandelijke beredenering om, zoals dezelfde collega ondernemer heel terecht opmerkte, vooral geen video-posts te hoeven maken en mijn gevoel van ongemak te rechtvaardigen. Het zegt niks over dat gevoel van ongemak wat ik eveneens benoemde. Dat wat zorgt dat ik ongemakkelijk wordt als ik er aan denk in beeld te zijn wordt door geen van deze vragen beantwoord of weggenomen. Waarom mag live iedereen me zien, maak ik graag contact en sterker nog is dat juist wat ik wil, maar vindt ik het spannend “mij” vast te leggen op beeld?? Is er sprake van een dieperliggende belemmerende overtuiging??
“Is er sprake van een dieperliggende belemmerende overtuiging??”
Het antwoord is “Ja” en door zelf gecoacht te zijn weet ik dat deze er is, waar deze voor staat en hoe ik hiermee om moet gaan. Voor deze post reikt het te ver hier dieper op in te gaan. Ik hoop echter dat het je helpt het patroon bij jezelf te herkennen je uitnodigt te onderzoeken hoe dit bij jou werkt. Welke belemmerende overtuigingen jij met je meedraagt en of je het gevoel wat deze teweeg brengt verstandelijk rechtvaardigt.
Tot snel
Nicole de Ruijsscher
“Jouw coach in groei”
1 Comment
Je blog zet aan tot nadenken….veel succes